بررسی فاصله کیفیت زندگی در سال های 1390 تا 1402، کاهش کیفیت زندگی ناشی از افزایش فقر مسکن
سکونت خانوارهای کم جمعیت در آپارتمان های کوچک بهرغم رشد این نوع خانوار و تورم شدید مسکن، کاهش یافته است که این شرایط فرضیه بازگشت به منزل پدری را محتمل کرده است. به گزارش اخبار ساختمان، وزن خانوارهای ساکن در واحدهای دارای سه اتاق نسبت به ساکنان خانه های کوچک و متوسط، در فاصله ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ حدود ۱۰ واحد درصد افزایش یافته و به ۵۴ درصد رسیده است. ظاهر این جابهجایی بزرگ از خانه های کوچک، بهبود دسترسی به مسکن مناسب است؛ اما واقعیت این نیست. تغییرات سطح رفاه یا فقر با شاخص تعداد اتاق های محل سکونت نشان می دهد رشد هزینه مسکن طی ۱۲ سال باعث بازگشت به خانه پدری شده است. افزایش سهم خانوارهای ۱ و ۲ نفره و سبقت تورم اجاره از رشد درآمد، این افت کیفیت زندگی را تایید می کند.
دومین آسیب جهش هزینه تامین مسکن (رشد قیمت و رشد اجاره بها) طی سال های دهه 90 و البته پس از آن، با تحلیل داده های جدید رسمی از اوضاع اقتصاد خانوارهای شهری، شناسایی شد. بانک مرکزی هفته گذشته داده های دخل و خرج خانوارهای ساکن در مناطق شهری ایران را با انتشار گزارش جدید، بهروز کرد. این داده ها به شکل سالانه، سطح درآمد و انواع ه.. ... ادامه مطلب