قیمت صادرات سیمان به افغانستان حتی در حد قیمت گازوئیل مصرفی برای حمل و نقل سیمان نیست و در این شرایط افغانستان از همین سیمان مفت برای سدسازی روی رودخانه هایی که به سمت ایران می آید، استفاده می کند!

به گزارش اخبار ساختمان، صادرات سیمان به کشور‌های منطقه به ویژه افغانستان در شرایطی رخ می دهد که گاهی سود آن پاسخگوی قیمت تمام شده سوخت کارخانه ها هم نیست؛ طوری که قیمت سیمان و کلینکر صادراتی به قیمت ۳۰ دلار فروخته می شود؛ اما هیچ کجای دنیا قیمت سیمان ۳۰ دلار نیست. بنابراین قیمت صادراتی فعلی پاسخگوی قیمت سوخت بر مبنای قیمت بین المللی هم نمی شود و این مسئله بیشتر از آنکه به ورود ارز شود نتیجه ای جز خروج ارز از کشور ندارد.
صنعت سیمان چند سالی است که به واسطه رکود مصرف، بازار داخل حال خوبی ندارد و تولیدکنندگان تیشه به ریشه این محصول زده و با قیمت نازل به کشور‌های همسایه صادر می کنند؛ به طوری که حتی هزینه تولید و حتی قیمت سوخت کارخانه ها را نیز پوشش نمی دهد. این مسئله به خاطر رقابت منفی تولیدکنندگان داخلی با یکدیگر است که درنهایت دود آن به چشم تولیدکننده می رود.
آرش نجفی، رئیس کمییسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران درخصوص ارزان بودن قیمت صادراتی سیمان گفت: قیمت صادرات سیمان به افغانستان حتی در حد قیمت گازوئیل مصرفی برای حمل و نقل سیمان نیست و در این شرایط افغانستان از همین سیمان مفت برای سدسازی روی رودخانه هایی که به سمت ایران می آید، استفاده می کند!
نجفی افزود: سیمانی که قیمت صادراتی آن ۳۰ دلار است حداقل باید برای هزینه حمل و نقل آن ۹۰ دلار به ازای هر تریلی بدهیم که مقرون به صرفه نیست؛ بنابراین کالا‌هایی را صادر کنیم که نسبت به هزینه های حمل و نقل ارزش داشته باشد.
وی تاکید کرد: سیمان از جمله کالا‌هایی است که مصرف انرژی آن برای تولید بسیاربالاست و درشرایط فعلی حتی برای تولید داخل نیز صرفه اقتصادی ندارد چه برسد به اینکه بخواهیم آن را صادر کنیم.
عضو کمسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه قیمت سیمان مرز دوغارون تنی ۳۳ دلار است که در مقایسه با هزینه حمل آن که ۹۰ دلار است تولید آن نه تنها سود ندارد بلکه با زیان همراه است، اظهار داشت: این ۳۳ دلار از نظر قیمت جهانی حتی هزینه گاز و برق کارخانه را هم در صورت واقعی بودن قیمت حامل های انرژی تامین نمی کند، اما حاضریم آن را به افغانستان با این قیمت ارزان ارائه کنیم که عین ضرر برای کشور است.
نجفی بیان کرد: با بررسی ۳۴۱۶ اظهارنامه صادراتی کالاهای با ارزش ۴۰ دلار و کمتر و برآورد هزینه سوخت جابه جایی هر تن بار در هر ۱۰۰ کیلومتر به نتایج غیرقابل باور و آمار تکان دهنده ای می رسیم. به طوری که متوسط ارزش کالا‌های صادراتی ایران ۲۲ دلار به ازای هر تن می رسد و به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر در کامیون های قدیمی (۵۵ لیتر) و کامیون های جدید (۴۰ لیتر) می سوزانند. یا به عبارت دیگر در هزار کیلومتر پیمایش، ۴۷۵ لیتر گازوئیل مصرف می شود.
وی ادامه داد: استراتژی قیمت کالا‌های صادراتی باید مقرون به صرفه باشد. متوسط قیمت کالا‌های صادراتی ۲۲ دلار است و هزینه حمل و نقل به ازای هر تن پنج دلار که به هیچ وجه این رقم منطقی نیست؛ بنابراین دولت باید سیاست محاسبه واقعی را مدنظرقرار دهد و کالا‌هایی را اجازه صادرات دهد که صادرات آن مقرون به صرفه باشد.
به نظر می رسد به دلیل رکود در بخش ساخت و ساز در سال های اخیر مصرف سیمان در کشور رو به کاهش گذاشته است. البته انجمن سیمان با اعمال محدودیت سقف تولید، این موضوع را مدیریت می کند تا قیمت نشکند، اما در زمینه صادرات این محدودیت وجود ندارد. متاسفانه با سیاست های گل به خودی علاوه بر اینکه میزان زیادی انرژی برای تولید سیمان آن هم در شرایط کمبود انرژی به هدر می رود؛ حتی ارز آوری خوبی برای کشور نداشته و پاسخگوی احتیاج اولیه کارخانه ها نیز نیست.
تابناک