کشورهای مختلف جهان با نگرانی رو به رشد برای مسکن کم درآمدها روبرو هستند؛ به خصوص اینکه ناکافی بودن مسکن ارزان قیمت پیامدهایی همچون ضعف در سلامتی، از جمله نرخ بالاتر بیماری های مزمن، مشکلات سلامت روان و کاهش امید به زندگی را به همراه دارد.

به گزارش اخبار ساختمان، نتایج یک مطالعه درباره تبعات اقتصادی و اجتماعی فقر مسکن در یک کشور نشان می دهد، فقر «مسکن در استطاعت» به معنای عدم دسترسی خانوارها به مسکن ملکی یا سختی فراوان در پرداخت اجاره مسکن باعث ناآرامی در شهرها می شود.
این مطالعه که توسط مرکز پژوهش های مجلس انجام شده است، موضوع مسکن را در کشورهای مختلف جهان، چالش حیاتی و پیچیده معرفی می کند؛ در آمریکا حداقل هفت میلیون خانه اجاره ای در استطاعت، کمبود وجود دارد.
فقدان مسکن در استطاعت فقط یک موضوع اقتصادی نیست، بلکه بر سلامت عمومی و ثبات اجتماعی نیز تأثیر دارد. ناکافی بودن مسکن ارزان قیمت پیامدهایی همچون ضعف در سلامتی، از جمله نرخ بالاتر بیماری های مزمن، مشکلات سلامت روان و کاهش امید به زندگی را به همراه دارد.
در واقع، بدون دسترسی به مسکن در استطاعت، خانواده ها اغلب با انتخاب های دشواری مواجه می شوند، مانند صرف بخش بیشتر درآمد برای اجاره خانه، که باعث می شود برای سایر موارد ضروری مانند غذا، مراقبت های بهداشتی و آموزش چیزی باقی نماند.
در بازار مسکن ایران از سال ۹۷ به بعد،‌ فقر مسکن تشدید شده است؛ به طوری که دست کم ۵۲ درصد خانوارها به مسکن مناسب دسترسی ندارند و البته این عدم دسترسی در جایی مثل تهران تا حدود ۷۰ درصد نیز برآورد می شود.
منظور آن است که این گروه ها، هزینه ای به مراتب بیشتر از ۳۰ درصد درآمدشان را در سال برای اجاره مسکن صرف می کنند.
پیشتر گزارش رسمی از فقر حکایت از آن داشت که مستاجرها برای آنکه از پس هزینه های اجاره نشینی بربیایند، از کالری روزانه خود فاکتور می گیرند.
مرکز پژوهش های مجلس در مطالعه‌ جدیدی که درباره مسکن حمایتی انجام داده است، از دولت می خواهد «بودجه جهت توسعه برنامه های مسکن در استطاعت را افزایش دهد».
همچنین در راهکارهای مطرح شده، ارایه مشوق های مالیاتی برای سازندگان و توسعه دهندگان مسکن وجود دارد.
دنیای اقتصاد